Bywszy w Polsce. Zamek Grodno w Zagórzu Śląskim

Gdybym wiedział, że tak sypnie śniegiem to nie ruszałbym się z kanapy. Jednak zmylony plusami na termometrze udałem się na Dolny Śląsk aby tam czekać na Trzech Króli. Już przejazd przez Góry Sowie dał mi wiele do myślenia – pełno śniegu, jakiś samochód w rowie… Uch! Nie lubię tej pory roku. No ale skoro już wyruszyłem to i cofnąć się nie sposób. Przy okazji pobytu w Jugowicach chciałem zobaczyć pobliski zamek w Zagórzu Śląskim. Wycieczka wypadła jednak w śnieżne popołudnie dostarczając dodatkowych atrakcji.

W drodze na zamek.

Zamek Grodno wzniesiono bardzo dawno temu na szczycie wzgórza Choina. Miejsce to, położone nad dolną Bystrzycy Świdnickiej czyni go jednym z najbardziej malowniczo położonych zamków na Śląsku. Z Zagórza Śląskiego prowadzi do niego ciekawa ścieżka przyrodnicza z opisami zwierząt jakie można spotkać w rezerwacie krajobrazowym "Góra Choina" Po niecałych 10 minutach zobaczyliśmy zamek majaczący wśród drzew.

Trzeba było przyspieszyć kroku bo było już dobrze po 15 a w styczniu zamek można zwiedzać do godziny 17.

Uśmiechnąłem się na widok tej tablicy. Siedem wieków to sporo czasu ale trzeba przyznać, że właśnie za panowania dynastii piastów ziembickich a konkretnie Bolka II pojawia się pierwszy dokument dotyczący zamku. Legendy jednak mówią, że już około roku 800 angielski rycerz założył w tym miejscu gród. W każdym razie "sprawiedliwość dziejowa" spowodowała, że możemy się cieszyć tym miejscem.

Budynek bramy z zegarem słonecznym.

Armata - podobno prezent cesarza Wilhelma dla ówczesnego właściciela Grodna, Ferdynanda von Zedlitz.

Wieża zamku górnego.

Wchodzimy na zamek bo nie ma co stać na śniegu.

Zamek Grodno - droga do zamku górnego.

Wykonany z piaskowca renesansowy portal ozdobiony jest płaskorzeźbą przedstawiającą alegorycznie osiem cnót Wiarę, Sprawiedliwość i Miłosierdzie, Siłę, Cierpliwość, Mądrość oraz Nadzieję.

Renesansowy portal nad wejściem do zamku górnego - dwa gryfy trzymające tarczę z dwugłowym pruskim orłem.

Widok na przedbramie zamku wysokiego.

Czas rozejrzeć się po komnatach. Zimno i ascetycznie jak na zamek przystało.

Sala rycerska

Na zamku jest także sala tortur z urządzeniami działającymi na wyobraźnię. W innych pomieszczeniach są gabloty z eksponatami z wykopalisk lub gipsowymi odlewami pieczęci. Wielce sugestywny jest także hiszpański bucik (narzędzie tortur) i prawdziwy szkielet związany z opowieścią o Małgorzacie, niewiernej żonie kasztelana.

Jedna z komnat z gablotami z eksponatami.

Wizualizacja zamku z okresu XVI wiecznej świetności.

XVI wiek to chyba okres największej świetności zamku. W wyniku przebudowy przekształcił się w potężną i doskonale przygotowaną do obrony artyleryjskiej rezydencją, której długość dochodziła do 170 metrów a obwód murów miał ponad 400 metrów. 

Na koniec wycieczki spojrzenie z wieży zamkowej na surowy, zimowy krajobraz doliny Bystrzycy Świdnickiej i sztucznego Jeziora Bystrzyckiego.

Widok na zamek dolny.

Powrót latem bardzo wskazany.